BRANŻOWY
ZAKŁAD
DOŚWIADCZALNY
BUDOWNICTWA DROGOWEGO
I MOSTOWEGO
Sp. z o.o.
OGÓLNE
SPECYFIKACJE TECHNICZNE
D -
05.01.03c
NAPRAWA
NAWIERZCHNI
Z
ŻUŻLA
PALENISKOWEGO
Warszawa 2004
Jednostka autorska,
opracowanie edytorskie i rozpowszechnienie:
Branżowy
Zakład Doświadczalny Budownictwa Drogowego
i
Mostowego Sp. z o.o.
03-828 Warszawa, ul. Mińska 65,
tel. (0-22) 331-79-45, 871-87-90,
fax (0-22) 331-79-46
www.drogowa.strefa.pl
Niniejsza ogólna specyfikacja
techniczna służy jako podstawa sporządzania szczegółowej specyfikacji
technicznej przy zlecaniu i realizacji robót na drogach, ulicach i
placach.
Treść ogólnej specyfikacji technicznej jest aktualna na dzień 31 sierpnia 2004 r.
Przy sporządzaniu szczegółowej specyfikacji technicznej należy uaktualnić przepisy zawarte w wykorzystywanej niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej.
NAJWAŻNIEJSZE OZNACZENIA I
SKRÓTY
OST |
- ogólna specyfikacja techniczna |
SST |
- szczegółowa specyfikacja techniczna |
SPIS TREŚCI
Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem naprawy nawierzchni z żużla paleniskowego.
Ogólna specyfikacja techniczna (OST) stanowi podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach, ulicach i placach.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem i odbiorem naprawy nawierzchni z żużla paleniskowego, obejmującej naprawy cząstkowe, naprawy średnie i odnowę nawierzchni.
1.4.1. Nawierzchnia z żużla paleniskowego - nieulepszona nawierzchnia drogowa, której warstwa ścieralna jest wykonana z żużla paleniskowego bez użycia lepiszcza lub spoiwa.
1.4.2. Remont cząstkowy - naprawa pojedynczych uszkodzeń nawierzchni (wybojów, kolein) o powierzchni do około 5 m2.
1.4.3. Naprawa średnia - remont cząstkowy z uzupełnieniem warstwy górnej na odcinkach z większymi jej ubytkami.
1.4.4. Odnowa nawierzchni - naprawa kapitalna po znacznym ubytku grubości nawierzchni lub znacznej liczbie wybojów lub kolein, powodujących nieopłacalność wykonania napraw cząstkowych lub naprawy średniej.
1.4.5. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi. polskimi normami i z definicjami podanymi w OST D-M-00.00.00 "Wymagania ogólne" [1] pkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST D-M-00.00.00 "Wymagania ogólne" [1] pkt 1.5.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 2.
2.2.1. Zgodność materiałów z dokumentacją projektową i aprobatą techniczną
Materiały do wykonania naprawy nawierzchni powinny być zgodne z ustaleniami dokumentacji projektowej lub SST.
2.2.2. Żużel paleniskowy
Żużel paleniskowy może pochodzić z: zakładów przemysłowych (np. elektrowni, elektrociepłowni), kotłowni lokalnych, parowozowni itp. Najkorzystniejsze są żużle pochodzące z wielkich zakładów przemysłowych, gdzie używa się zwykle jednego gatunku węgla, spalanego możliwie dokładnie. Mniejszą wartość mają żużle ze źródeł zaopatrywanych w różne gatunki węgla, który nie spala się dokładnie (np. parowozów kolejowych).
Żużel paleniskowy może być wykorzystany do budowy nawierzchni dopiero po spaleniu resztek węgla, powstaniu popiołu, unieszkodliwieniu wapna i siarki, co dokonuje się na hałdzie, gdzie na skutek nawilgocenia, zamrożenia, odmrożenia i wyschnięcia część żużla ulegnie rozpadowi („zlasuje się”). Najkorzystniejszym okresem składowania żużla na hałdzie jest okres jesieni, zimy i wiosny. Do budowy nawierzchni należy pobierać żużel bez zanieczyszczeń innymi odpadami, np. gruntem, śmieciami, gruzem, odpadami chemicznymi, drewnem, żelazem itp., co może spotykać się na hałdach.
Zaleca się, aby żużel paleniskowy był:
- składowany na hałdzie, co najmniej przez 1 rok,
- przesiany przez sito o oczkach 2 mm i zawartość części drobnych (popiołu) nie była większa od 15%,
- przesortowany na frakcje drobniejsze od 15 mm i większe od 15 mm,
- rozdrobniony (np. rozbity młotem) w zakresie dużych stopionych brył żużla, tak aby otrzymać z nich ziarna o wielkości 6¸8 cm.
Żużel paleniskowy powinien odpowiadać wymaganiom OST D-05.01.03a [4] oraz spełniać wymagania wynikające z ustawy o odpadach.
2.2.3. Inne materiały
Do materiałów innych stosowanych przy budowie nawierzchni z żużla paleniskowego mogą należeć:
a) piasek gruboziarnisty lub żwirek mający lepiszcze gliniaste lub żelaziste,
b) woda stosowana przy wałowaniu nawierzchni (każda czysta woda z rzek, jezior, stawów i innych zbiorników otwartych oraz woda studzienna i wodociągowa; nie należy stosować wody z widocznymi zanieczyszczeniami, np. śmieciami, roślinnością wodną, odpadami przemysłowymi, kanalizacyjnymi itp.).
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 3.
W zależności od zakresu robót oraz sposobu ich wykonania, Wykonawca powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu:
- równiarek, spycharek lub sprzętu rolniczego (glebogryzarek, bron, kultywatorów) do spulchniania, rozkładania, mieszania i profilowania,
- samochodów wywrotek, samochodów skrzyniowych, ciągników z przyczepami,
- przewoźnych zbiorników na wodę, wyposażonych w urządzenia do rozpryskiwania wody,
- walców statycznych, gładkich lub ogumionych, samojezdnych lub doczepnych, walców wibracyjnych lub płytowych zagęszczarek wibracyjnych,
- ręcznego sprzętu do drobnych robót naprawczych, jak oskardy, łopaty, ubijarki ręczne itp.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 4.
Materiały do naprawy nawierzchni można przewozić dowolnymi środkami transportu, w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem, zmieszaniem z innymi materiałami i nadmiernym zawilgoceniem
Ogólne zasady wykonania robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 5.
Sposób wykonania robót przy naprawie nawierzchni powinien być zgodny z dokumentacją techniczną i SST. W przypadku braku wystarczających danych można korzystać z ustaleń podanych w niniejszej specyfikacji.
Podstawowe czynności przy wykonywaniu robót obejmują:
1. roboty przygotowawcze,
2. naprawę nawierzchni,
3. roboty wykończeniowe.
Przy naprawie nawierzchni rozróżnia się następujące sposoby wykonania robót:
- remont cząstkowy, obejmujący naprawę pojedynczych wybojów lub kolein,
- naprawę średnią, obejmującą remont cząstkowy wybojów lub kolein oraz uzupełnienie warstwy górnej na odcinkach z większymi jej ubytkami,
- odnowę nawierzchni, obejmującą naprawę kapitalną z remontem cząstkowym wybojów i kolein oraz ułożeniem warstwy górnej do pełnej grubości.
Zapobieganie częstym naprawom nawierzchni nieulepszonej wymaga starannej i stałej konserwacji w okresie jej istnienia.
Zapewnienie prawidłowego stanu nawierzchni, niezależnie od sposobu wykonania konstrukcji jezdni oraz od pory roku powinno dotyczyć przede wszystkim:
- należytego utrzymania profilu poprzecznego i podłużnego, w celu szybkiego odpływu wód deszczowych z jezdni i korony drogi,
- utrzymania przepływu wody w rowach przez likwidację zanieczyszczeń (zamulenia, zarastania trawą, rozmycia), tj. oczyszczenia rowów, naprawę uszkodzeń i przywrócenie im pierwotnego kształtu oraz spadków podłużnych,
- uprzątania resztek śniegu z drogi, w okresie wiosennym, w celu niehamowania odpływu z drogi wód po stopieniu i zapobiegania przed rozmiękaniem korpusu drogowego.
Przed przystąpieniem do robót należy, na podstawie dokumentacji projektowej, SST lub wskazań Inżyniera:
- ustalić lokalizację terenu robót,
- przeprowadzić obliczenia i pomiary geodezyjne niezbędne do szczegółowego wytyczenia robót oraz ustalenia danych wysokościowych.
Zaleca się korzystanie z ustaleń OST D-01.00.00 [2] w zakresie niezbędnym do wykonania robót przygotowawczych.
Ewentualne występujące towarzyszące roboty ziemne należy wykonać w sposób zgodny z ustaleniami dokumentacji projektowej, SST lub wskazaniami Inżyniera przy korzystaniu z zaleceń OST D-02.00.00 [3] właściwych dla robót naprawczych nawierzchni oraz ustaleń podanych w niniejszej specyfikacji.
5.6.1. Remont cząstkowy nawierzchni z żużla paleniskowego
Naprawy cząstkowe nawierzchni z żużla paleniskowego wykonuje się, gdy na powierzchni jezdni utworzą się wyboje (doły) lub koleiny, ale grubość nawierzchni jest dostateczna do przeniesienia istniejącego obciążenia ruchem.
Remont cząstkowy nawierzchni polega na:
- oczyszczeniu wyboju lub koleiny z błota i innych zanieczyszczeń,
- polaniu (zwilżeniu) wodą naprawionej powierzchni,
- wzruszeniu dna wyboju lub koleiny (np. oskardem, grabiami),
- ułożeniu na dno wyboju lub koleiny warstwy dolnej o grubszym uziarnieniu np. 15¸80 mm oraz warstwy górnej z żużla o uziarnieniu np. 2¸30 mm, z tym że żużel powinien zawierać więcej lepiszcza niż żużel użyty do budowy drogi, gdyż pozwala to na uzupełnienie lepiszcza wypłukanego przez deszcze z górnej warstwy nawierzchni,
- wyprofilowaniu powierzchni i dokładnym zagęszczeniu ręcznym ubijakiem lub płytową zagęszczarką wibracyjną. Przy większym zakresie robót (np. z kilkoma wybojami położonymi blisko siebie lub dłuższą koleiną) do zagęszczenia można użyć lekkiego walca samojezdnego lub przyczepnego.
5.6.2. Naprawa średnia nawierzchni z żużla paleniskowego
Naprawę średnią nawierzchni z żużla paleniskowego wykonuje się, gdy na powierzchni jezdni tworzą się wyboje lub koleiny, a grubość nawierzchni uległa niewielkiemu zmniejszeniu na krótkich odcinkach drogi. Naprawa średnia może być wykonywana w odstępie 1¸2 lat.
W ramach naprawy średniej nawierzchni należy wykonać:
- remont cząstkowy, zgodnie z zaleceniami punktu 5.6.1,
- uzupełnienie warstwy żużla w warstwie górnej, zgodnie z zaleceniami punktu 5.6.3.
5.6.3. Odnowa nawierzchni z żużla paleniskowego
Odnowę (naprawę kapitalną) nawierzchni z żużla paleniskowego należy wykonać, jeśli:
- grubość górnej warstwy nawierzchni zmaleje do 2¸4 cm,
- grubość górnej warstwy jest jeszcze dostateczna, lecz liczba dołów (wybojów) i kolein na dłuższym odcinku jest tak duża, że przeprowadzenie napraw cząstkowych jest utrudnione i nieopłacalne.
Odnowa nawierzchni może być wykonywana w odstępie 5¸8 lat.
Przy odnowie nawierzchni trzeba wykonać kolejno następujące roboty:
1) oczyścić nawierzchnię z błota,
2) zwilżyć wodą i wzruszyć górną warstwę, najlepiej bronami talerzowymi lub lekkimi zrywarkami,
3) wypełnić wyboje i koleiny żużlem o uziarnieniu 15¸80 mm oraz je zagęścić,
4) rozścielić mieszankę o uziarnieniu 2¸30 mm w takiej ilości, aby po zawałowaniu łącznie ze starą warstwą uzyskać pierwotną grubość,
5) sprofilować (najlepiej równiarką) rozścielony żużel oraz dokładnie go zawałować.
Do wałowania należy używać walce samobieżne o masie 6¸10 ton lub zespół walców przyczepnych każdy o masie 3¸4 ton. Wałowanie rozpoczyna się od krawędzi i stopniowo przesuwa się ku osi jezdni. Wałowanie uważa się za ukończone, gdy przed kołami gniotącymi nie tworzy się fala i na wałowanej nawierzchni brak wyraźnych śladów kół walca.
W czasie wałowania materiał powinien mieć stałą wilgotność odpowiadającą wilgotności optymalnej.
Roboty wykończeniowe powinny być zgodne z dokumentacją projektową i SST. Do robót wykończeniowych należą prace związane z dostosowaniem wykonanych robót do istniejących warunków terenowych, takie jak:
- niezbędne uzupełnienia zniszczonej w czasie robót roślinności, tj. zatrawienia, krzewów, ew. drzew, ew. rowów, poboczy itp.,
- roboty porządkujące otoczenie terenu robót.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 6.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien:
- uzyskać wymagane dokumenty, dopuszczające wyroby budowlane do obrotu i powszechnego stosowania (certyfikaty na znak bezpieczeństwa, aprobaty techniczne, certyfikaty zgodności, deklaracje zgodności, ew. badania materiałów wykonane przez dostawców itp.),
- wykonać badania właściwości materiałów przeznaczonych do wykonania robót, określone w pkcie 2.
Wszystkie dokumenty oraz wyniki badań Wykonawca przedstawia Inżynierowi do akceptacji.
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów, które należy wykonać w czasie robót podaje tablica 1.
Tablica 1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie robót
Lp. |
Wyszczególnienie robót |
Częstotliwość badań |
Wartości dopuszczalne |
1 |
Wyznaczenie powierzchni do naprawy nawierzchni |
1 raz |
Tylko niezbędna powierzchnia |
2 |
Roboty przygotowawcze |
Ocena ciągła |
Wg pktu 5 |
3 |
Wykonanie naprawy nawierzchni (remontu cząstkowego, profilowania, naprawy kapitalnej, odnowy) |
Ocena ciągła |
Wg pktu 5 |
4 |
Roboty wykończeniowe |
Ocena ciągła |
Wg pktu 5 |
Badania i pomiary w czasie robót powinny uwzględniać zalecenia OST D-05.01.03a [4].
Po zakończeniu robót należy sprawdzić wizualnie:
- wygląd zewnętrzny wykonanej naprawy nawierzchni,
- poprawność profilu podłużnego i poprzecznego, nawiązującego do pozostałej powierzchni jezdni i umożliwiającego spływ powierzchniowy wód.
Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 7.
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanej naprawy nawierzchni.
Ogólne zasady odbioru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 8.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji według pktu 6 dały wyniki pozytywne.
Odbiór tych robót powinien być zgodny z wymaganiami pktu 8.2 D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] oraz niniejszej OST.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 9.
Cena wykonania 1 m2 naprawy nawierzchni obejmuje:
- prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
- oznakowanie robót,
- przygotowanie podłoża,
- dostarczenie materiałów i sprzętu,
- wykonanie naprawy nawierzchni według ustaleń specyfikacji technicznej,
- przeprowadzenie pomiarów i badań wymaganych w niniejszej specyfikacji technicznej,
- odwiezienie sprzętu.
1. |
D-M-00.00.00 |
Wymagania ogólne |
2. |
D-01.00.00 |
Roboty przygotowawcze |
3. |
D-02.00.00 |
Roboty ziemne |
4. |
D-05.01.03a |
Nawierzchnia z żużla paleniskowego |
5. Podręczniki i przepisy utrzymania dróg